Architecten: Manger Nielsen + Corbisier architects
Opdrachtgever: Liga voor Mensenrechten

Het project ‘Huis van de Mensenrechten’ betreft de grondige renovatie van een bestaand gebouw in een bouwblok, dat is omgevormd tot een faciliteit van collectief belang. Voor de eerste keer zijn de drie verenigingen voor de verdediging van fundamentele rechten samengebracht in één gebouw: de Liga voor Mensenrechten, de Ligue des droits humains en de Internationale Federatie voor de Rechten van de Mens.

Het bestaande gebouw was een voormalig magazijn aan de achterzijde van het perceel, verbonden met de Leopold II laan door een doorgangsrecht dat onder een gebouw aan de straatkant doorliep via een poort. Het was een zeer diep gebouw met weinig openingen. Een centrale binnenplaats was bedekt met een glazen dak. Het gebouw zelf bestaat uit een begane grond en drie verdiepingen. Het project bestaat uit het aanpassen van het gebouw om het publiek te ontvangen, lichte ruimtes te bieden en een vloeiende organisatie voor de verschillende verenigingen te creëren. Dit complexe programma vereiste grote flexibiliteit en omkeerbaarheid binnen een zeer beperkt financieel kader. Om de esthetische keuzes te bepalen, lag de nadruk op natuurlijk licht, het rigoureus hergebruik van bestaande elementen op de locatie (buitenschrijnwerk, binnenglas, radiatoren, houten vloeren, enz.) en een minimale toevoeging van nieuwe materialen.

Om natuurlijk licht in het gebouw te brengen, bestonden de belangrijkste ingrepen uit het demonteren van de glazen overkapping van de centrale binnenplaats om deze om te vormen tot een collectief terras en het creëren van een lichtkoker aan de achterzijde van het gebouw. Om het werk met natuurlijk licht voort te zetten, kozen de architecten ervoor om de glazen delen van de bestaande scheidingswanden te demonteren, deze zorgvuldig op te slaan terwijl het gebouw tot op de structuur werd ontmanteld, en ze opnieuw te gebruiken in de nieuwe scheidingswanden. De hele architectuur van het project, die zeer pragmatisch is, komt hieruit voort: hoe verschillende elementen te demonteren en te doorboren, hoe het glas te hergebruiken, op welke plekken en volgens welke configuratie. De stalen structuur werd geaccentueerd met kleurrijke verf, de behandelde houten kozijnen bleven onbewerkt, de bestaande vloeren en het mooie dakgebinte werden wit geschilderd. Er werden ook een lift en een nieuwe trap van gegalvaniseerd staal toegevoegd om inclusieve toegankelijkheid te bieden.